Zonder Titel (2017)
Foto
60 x 40 cm
Fotograferen in opdracht is kijken met andermans ogen. Om mijn spontaniteit als fotograaf niet te verliezen ben ik 10 jaar geleden naast mijn zakelijke werk ook als straatfotograaf op pad gegaan. Straatfotografie staat voor een houding: vanuit een ontvankelijke geest vastleggen wat zich voordoet. Niet op zoek zijn naar een beeld, maar open staan voor wat zich aandient. Het enige criterium is, dat de werkelijkheid iets toont wat ik een foto waard vind. Onder de titel “Echte Fictie” presenteer ik tijdens de Open Ateliers in een beamer-projectie een serie van ongeveer 150 foto’s die ik het afgelopen decennium op deze manier in binnen- en buitenland heb gemaakt.
“Ik maak foto’s om te weten hoe de wereld eruit ziet als ik er een foto van heb gemaakt”.
In deze korte zin zit alles wat mij als fotograaf drijft. Ik heb de wereld nodig om foto’s te maken en met de wereld bedoel ik meer specifiek: mensen. Ik fotografeer alleen mensen. Tegelijkertijd is fotograferen voor mij een manier waarop ik mij tot de wereld, mensen dus, verhoud. Ik ben meer observator dan deelnemer en door fotografie probeer ik te begrijpen wat mensen bezielt. Fotografie is voor mij niet autonoom, maar gaat altijd over een onderwerp buiten de fotografie.