Kunstbeurzen

Kunstbeurzen

Er waren twee kunstbeurzen in Amsterdam en ik bezocht ze beide.
Ik heb me rond Oudjaar wel eens voorgenomen om alleen nog te kijken naar het Jaaroverzicht van het Journaal, in plaats van iedere dag om 8 uur het nieuws te volgen. Het leek mij dat je, door enkel het Jaaroverzicht te bekijken, net zo goed op de hoogte was van het nieuws dat je niet had mogen missen. En het zou veel minder tijd kosten!
Zo denk ik soms, dat je, door kunstbeurzen te bezoeken, alle galeries die je in de loop van het jaar tot je nam, had kunnen overslaan.
Er schijnt een tendens te zijn bij galeriehouders om hetzelfde te doen: hun kunstenaars alleen nog te presenteren op kunstbeurzen, zodat het hebben van een (onbetaalbare) fysieke plek in de stad overbodig wordt.

Goed, er waren dus twee kunstbeurzen in Amsterdam en ik bezocht ze beide: de Kunstrai en de Citroëngarage. Bij beide zag ik kunstwerken die ik erg de moeite waard vond. Toegegeven, bij de Citroëngarage waren de werken in zowat iedere galerie de moeite waard, op de Kunstrai sloeg ik wel eens wat over.
Kunstbeurzen zijn prima om de stand van zaken tot je te nemen. Om te zien hoe kunstenaars van nu werken. Wat er zoal te koop is.
Voor kunstenaars zijn het prima plekken om te netwerken. Collega’s tegen te komen, bij te praten, nieuwtjes uit te wisselen, te zien wat de concurrentie deed.
Maar ik blijf wel, door het jaar heen, galeries bezoeken. Op kunstbeurzen, net als in jaaroverzichten, kiest iemand anders uit wat van belang is. Straks kijken we alleen nog naar keuzes van iemand anders, maar je wilt juist zelf ontdekken. Zelf geraakt worden. Dat kost veel tijd en die is welbesteed.
Twee kunstbeurzen zijn prima voor een stad als Amsterdam.
Bovendien hebben zo al die toeristen nog eens wat te zoeken in andere buurten!